Nie lubią oni konfliktów i maja piękny zwyczaj na ich rozwiązanie. Jest taki zwyczaj ze kiedy są strony w konflikcie jedna ze stron może rozpocząć dialog lub może to być ktoś trzeci, np. ktoś z rady starszych.
Jest tak rzecz, której nikt nie może odmówić, mianowicie pewien rodzaj zielonej trawy, trudnodostępnej, której używa się do godzenia zwaśnionych stron, ale tez gdy potrzebuje czegoś od kogoś, Prośby poprzedzonej pękiem takiej zielonej trawy nikt nie może odmówić.
Wtyka się taka wiązkę trawy w odrzwia domu osoby, do której idzie się z prośbą i wchodzi się bez buto dla okazania swojej pokory i prawdziwości zamiarów. Po rozmowie, zwołaniu starszych następuje dialog i ustalanie już konkretnych sposobów na to jak zakończyć konflikt, naprawić szkodę, czy jak pomoc. Wszystko to dzieje się przy posiłku i trwa to długo, bo za nim cos się przygotuje to potrwa. Na głodny żołądek nikt nie będzie mowie o szczegółach. Iraq lubią bardzo piwo z (mtama) i z miodu.
Bardzo ważna cecha tego plemienia jest cierpliwość i oddanie grupie. W kościele doświadczyłam tego bardzo często. Oni nie dbali tylko o swoje rodziny, ale dawali siebie dla dobra wspólnoty i to co dla mnie było zaniedbywaniem obowiązków rodzinnych, w naszym pojęciu, dla nich to było wypełnianie obowiązków wobec wspólnoty bo takimi kategoriami oni myślą. Dla nich ważne jest ”MY”, bo jeżeli my będziemy mieli się dobrze to i ja będę miał się dobrze.
Uważam ze maja oni wiele mądrości, która mogą nas ubogacić. Otwarcie się na mądrość ukryta w starych tradycjach w czasie, kiedy gubimy wszelkie wartości ludzkie a idziemy tylko za wartościami zysku i pieniądza jest dla nas ogromnie ważne do przeżycia i ciągłości naszego gatunku.
s. Celina Natanek
Dodaj komentarz