Niedziela Zesłania Ducha Św., 31 maja 2009

J 20,19-23

„Pokój wam (…), uradowali się zatem ujrzawszy Pana… „

Ileż to razy w moim życiu spotkanie z Jezusem wywołało burzę czy bunt, albo totalny przewrót. Dobrze pamiętam te spotkania. Pamiętam je jednak nie dlatego, że były trudne i bolesne dla mojej pychy, przeciwnie, dlatego że były wyzwalające, oczyszczające, wnosiły pokój do mojej duszy i przywracały mi moją osobistą godność, to zaś dawało wielką radość. Te wspomnienia napełniają mnie wdzięcznością i radością.

„Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam.”
Jest w życiu etap nauki, po nim zaś przychodzi etap praktyki i odpowiedzialności za pracę, za wcielanie w życie tego, co się nauczyło. Przyjęcie posłania Jezusa i odpowiedzialności za głoszenie Ewangelii jest sprawdzianem naszej dojrzałości w wierze. Trzy lata w szkole Jezusa, spotkanie cierpiącego i umierającego boga, Zmartwychwstanie i dawanie o tym świadectwa – to historia i doświadczenie uczniów Jezusa.
A ja, czy zdaje sobie sprawę z mojej odpowiedzialności za Ewangelizację? Może łatwiej jest powiedzieć: przecież wszędzie mogę służyć, przecież u nas tak duże są potrzeby (oczywiście to w dużym uproszczeniu), aby tylko nie słyszeć pragnienia Boga jakie nosi tyle ludzi, którzy jeszcze nie słyszeli o Chrystusie… a może zbyt mocno przylegliśmy do konformizmu…

Nie, nie sami mamy iść! Przecież i tak o własnych siłach byśmy nie wiele zdołali zdziałać. A już na pewno marne byłyby tego owoce.
„Weźmijcie Ducha Świętego!”
Duch Święty jest nam dany: Tobie i mnie! Mamy Go przyjąć. Czy Go dostrzegasz, czy może wciąż ślepy na Jego obecność prosisz o ducha według twojego wyobrażenia?

Boże, zabierz od mnie pychę a napełnij mnie pokorą. Otwórz moje oczy na Twoją obecność i działanie Twojej łaski we mnie i w świecie. Daj mi odwagę i moc współpracy z Tobą w ewangelizacji całego stworzenia. Daj mi Radość Twojego Ducha. Amen

s. Celina Natanek

celinanatanek@wp.pl